Ben hayatta en çok babamı sevdim

Forumlar Şiir ve Hikayeler Ben hayatta en çok babamı sevdim

  • Mesajlar
    Farazi
    Root

    Ben hayatta en çok babamı sevdim
    Karaçalılar gibi yerden bitme bir çocuk
    Çarpık bacaklarıyla -ha düştü ha düşecek
    Nasıl koşarsa ardından bir devin

    O çapkın babamı ben öyle sevdim
    Bilmezdi ki oturduğumuz semti
    Geldi mi de gidici – hep, hep acele işi
    Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi
    Atlastan bakardım nereye gitti
    Öyle öyle ezber ettim gurbeti

    Sevinçten uçardım hasta oldum mu,
    Kırkı geçerse ateş, çağırırlar İstanbul’a
    Bi helallaşmak ister elbet, diğ’mi oğluyla!
    Tifoyken başardım bu aşk oy’nunu,
    Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu,
    En son teftişine çıkana değin
    Koştururken ardından o uçmaktaki devin,
    Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
    Açıldı nefesim, fikrim, canevim
    Hayatta ben en çok babamı sevdim.

    Hayat durur kalbinle beraber...
1 yanıt görüntüleniyor (toplam 1)
  • Cevaplar
    Balizza
    Moderatör

    paylaşım için teşekkürler şiir gerçekten güzel kaleme alınmış.

    • Bu yanıt 1 yıl 3 ay önce önce Balizza tarafından değiştirildi.
    Gerçekler bazen inanması zor olduğundan yalanlar gereklidir.
1 yanıt görüntüleniyor (toplam 1)
  • Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.